Ogłoszenia umieszczone w prasie i radio, dotyczące uzyskania pracy, wysokich zarobków oraz możliwości otrzymania mieszkania w związku z rozbudową Kombinatu Energetyczno – Paliwowego wzbudziło bardzo duże zainteresowanie Turoszowem w całej Polsce. Ta akcja rekrutacyjna spowodowała proces napływu i osiedlania się ludności przybywającej z różnych stron kraju do Porajowa. Wraz z osiedlającymi się rodzinami przybywało dzieci w wieku szkolnym. W miejscowości nie było szkoły, uczęszczały one do najbliższej placówki – do Biedrzychowic Górnych, oddalonych o 6 kilometrów. Ze względu na brak połączenia autobusowego, uczniowie pokonywali drogę do szkoły pieszo.

W miarę wzrostu liczby dzieci uczęszczających do szkoły, mieszkańcy zaczęli odczuwać jej brak. W trosce o ich bezpieczeństwo oraz stworzenia odpowiednich warunków do realizacji obowiązku szkolnego spowodowały konieczność utworzenia takiej placówki we wsi.

W 1955 roku pan Marian Oparka jeden z pierwszych osadników, pracownik Kopalni „Turów”, działacz PZPR, zgłosił na zebraniu partyjnym wniosek o utworzenie szkoły w Porajowie. Wniosek zatwierdzono i podjęto odpowiednie działania. We wsi nie było odpowiedniego budynku po strażnicy WOP. Nie wymagały one gruntowego remontu, dlatego szybko zostały zagospodarowanie. Wyposażono je w spust szkolny, z Sieniawki i Ręczyna przywieziono poniemieckie cztero i dwuosobowe ławki szkolne oraz tablice.

Wydział Oświaty w Zgorzelcu skierował pierwszych nauczycieli do pracy w powstającej placówce, byli to: Maria Ogonowska, Zenobia Jędryszczak i Ewa Mrowiec. Funkcję kierowniczą szkoły pełniła Zofia Mazur. 17 listopada 1955 roku dokonano otwarcia szkoły. Edukację rozpoczęło 87 uczniów, zgromadzonych w 4 izbach lekcyjnych mieszczących się w dwóch budynkach.

W następnym roku szkolnym (1956-1957) kierownikiem placówki został oficer WOP – Jan Dudzik, który opuszczając szkołę w 1957 roku pozostawił ją w bardzo złym stanie (z połamanymi ławkami, powybijanymi szybami, bez światła oraz z brakującymi dokumentami szkolnymi.

W tym okresie wielu nauczycieli odchodziło z zawodu. Powodem były niskie płace, trudne warunki pracy. Podobna sytuacja wystąpiła w szkole w Porajowie. W trzecim roku jej istnienia troje nauczycieli zrezygnowało z pracy. Szkole groziła likwidacja z powodu braku kadry pedagogicznej.

W 1957 roku zatrudniono małżeństwo nauczycielskie Zofię i Zbigniewa Hapiak. Pracę podjęła również Ewelina Scholtz.

Systematycznie wzrastała liczba uczniów i nauczycieli. Od 1957 roku do 1985 funkcję kierownika szkoły pełnił Zbigniew Hapiak. Szkoła borykała się z narastającymi trudnościami lokalnymi od 1958 roku nauka odbywała się w trzech budynkach, na 2 zmiany. Zaistniała konieczność wybudowania nowej szkoły. Dzięki staraniom kierowników szkoły w 1962 roku rozpoczęły się prace budowlane nowoczesnego obiektu, budowa trwała 1,5 roku. Odbiór techniczny odbył się 28 sierpnia 1964 roku. Nauczyciele i uczniowie rozpoczęli rok szkolny 1964/65 w dwupiętrowym budynku, z 13 salami lekcyjnymi i salą gimnastyczną. Jednak w dalszym ciągu zajęcia lekcyjne odbyły się na dwie zmiany.

Od 1985 roku do 2002 roku funkcje dyrektora pełniła Irena Pieniak. Istniejące trudności lokalne, zmienności nauczania oraz ciągłe kłopoty z instalacją C.O. utrudniały pracą placówki . Dyrektor szkoły zgłaszał wnioski o wybudowanie szkoły.

Przejęcie szkoły przez samorząd terytorialny oraz potrzeba polepszenia warunków nauczania w Porajowie, spowodowało, że w1996 r. zapadła decyzja o rozbudowę placówki.

W roku szkolnym 1997/98 rozpoczęto realizację pracy w budynku szkolnym. Przystąpiono intensywnie do prac budowlanych, które podzielono na kilka etapów: Modernizacja istniejącego obiektu i do budowania obiektu administracyjno – socjalno –  kulturowego. Po 12 miesiącach od rozpoczęcia prac remontowych, dyrekcja otrzymała klucz do gruntownie odnowionych pomieszczeń. Rok szkolny 1998/1999 rozpoczęto w zmodernizowanej części szkoły. W 2000 roku zakończono rozbudowę szkoły. W Konkursie na „Dolnośląską budowę roku 2002” szkoła ta zajęła I miejsce. Szkoła jest nowoczesną placówką.

Od roku szkolnego 1999/2000 szkoła funkcjonuje jako Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum. W roku szkolnym 2002/2003 konkurs na dyrektora szkoły wygrała Renata Mikołajów.

W wyniku reformy od 2017 roku szkoła funkcjonuje jako Szkoła Podstawowa im. Jana III Sobieskiego. Od 2011 roku Dyrektorem jest pani Grażyna Jarosz.

Jest to bez wątpienia szkoła przyszłości.