Budowę nowych koszarów na przedmieściu Porajowa Małego, na granicy z Sieniawką rozpoczęto w 1938 roku. Prawdopodobnie myślano o przeniesieniu innych oddziałów na granicę z Czechosłowacją, jako przeciwwagę dla linii bunkra za granicą.
18 lipca 1938 świętowano z okazji umieszczenia więźby dachowej. 1) Gdy rozpoczęła się wojna budowę wstrzymano. Budynek zakończono w stanie surowym. 2)
W listopadzie 1941 zorganizowano obóz dla jeńców rosyjskich. Oddział dowództwa stacjonował w majątku rycerskim.
W wyniku bombardowania aliantów oraz zniszczenia dużych miast, a także zakładów zbrojeniowych, przede wszystkim od 1943, dla tych zakładów rozpoczęto poszukiwania obszarów, które dotąd pozostawione były bez nalotów. Z tego względu Zakłady produkcji samolotów i silników Junkers w Dessau, zmieniły część swojej produkcji na nowe koszary, jako filię pod nazwą “Zittwerke AG”. Tutaj miała się odbywać produkcja silników odrzutowych do Jägera Me 262 firmy Messerschmidt.
W grudniu 1943 rozpoczęto projektowanie przebudowy budynku do celów produkcji broni.
Na początku 1944 roku położono przenośny tor od bocznicy kolejowej poprzez teren cegielni i Friedersdorfer Straße do Zittwerke, aby móc jak najszybciej przewieźć przychodzące z bocznicy transporty. 3)
Prawie jednocześnie zaczęto projektowanie bocznicy z normalnym torem od linii kolejowej Zittau – Liberec. Uruchomienie mogło się odbyć pod koniec roku 1944. 2)
Po uruchomieniu normalnego toru, tor przenośny rozebrano. 3)
Źródło:
- Wiadomości z Zittau z 17 lipca 1939
- 2. Bauer Herbert: Wokół Historii bocznicy. Oybin 2003
- Archiwum miejskie Zittau IV-III-d Nr 24a/180 Dział 582/36