Porajów leży w południowej części gminy Bogatynia na styku granic: polskiej, czeskiej i niemieckiej. Jest niewielka osadą liczącą ok. 1 300 mieszkańców.

HISTORIA

Pierwsza wzmianka historyczna o Porajowie pochodzi z 1359 roku. Właścicielem tej małej osady nad Nysą Łużycką był wówczas graf Donyn von Bieberstein auf Grafenstein. Od 1387 do 1547 Porajów był własnością miasta Zittau. W 1547 miasta Związku Sześciu Miast zostały ukarane przez cesarza odebraniem praw własności i przywilejów. W 1559 zakupił Porajów burmistrz żytawski Nicolaus Dornspach i w związku z tym mógł używać tytułu von Poritsch. Miasto Zittau nabyło „porajowskie dobro rycerskie” dopiero w 1918 roku. W dwa lata później przyłączono Porajów do Zittau. W 1859 oddano do użytku linię kolejową Zittau – Liberec. Porajów był jednym z przystanków na tej linii. Jedynym większym zakładem pracy w Porajowie była wybudowana w 1843 roku cegielnia.

W okresie I i II wojny światowej ulokowane były w Porajowie obozy dla jeńców wojennych. Po 1945 roku Porajów trafił w granice państwa polskiego. Obecnie w tej miejscowości są dwa przejścia graniczne: do Niemiec i Czech. W Porajowie znajduje się kościół rzymskokatolicki.

GEOGRAFIA

Porajów należy do najdalej wysuniętych osiedli na południowy zachód Worka Turoszowskiego. W oparciu o fizyczno- geograficzną regionalizację Polski J. Kondrackiego gmina Bogatynia, w której leży wieś należy do makroregionu Pogórza Zachodniego w mezoregionie zachodnich stoków Pogórza Izerskiego i obniżeniu Żytawsko- Zgorzeleckiego.

Miejscowość leży na płaskowyżu, który od strony wschodniej jest końcem Pogórza Izerskiego a od południa graniczy z Górami Łużyckimi przechodzącymi w pasmo Gór Żytawskich. W pogodne dni można podziwiać wspaniałe widoki górskie z Yestedem po stronie czeskiej i Hochwaldem po stronie niemieckiej.

Spore pokłady żwirów pokrywające skały metamorficzne, świadczą o śladach najstarszego zlodowacenia krakowskiego na tym terenie. W chwili obecnej, pokrywają je współczesne osady sedymentacji rzecznej, żwirów, piasków i mułów.

Osiedle i okolice rozciąga się na glebach bielicowych, które wytworzyły się z utworów lessopodobnych i luźnych glin i piasków. Pod względem klasyfikacji bonitacyjnej zaliczono je do gleb dobrych i średnich a nawet niewielki płat w kierunku Sieniawki, do bardzo dobrych.

Średnie temperatury powietrza w ciągu roku wahają się od 7, 9 C do 8, 3 C a średnie opadów od 700 mm do 800 mm.

Nysa Łużycka pojawia się w Porajowie po przepłynięciu około 70 kilometrów przez teren Czech, łącząc się z Nysą Białą i Czarną.

Porajów był wsią wchodzącą w skład osiedla Sieniawka, o którym po raz pierwszy wspomniano w XIV w. wg Engelmanna. Inne źródła natomiast podają, że znano już je dużo wcześniej a nazwy ich po słowiańsku brzmiały, Czina czyli od trzciny zarastającej Nysę a Porajów Poreka, od położenia przy rzece. Ponoć także, Sieniawka znana była jako Jesionów, od wielu rosnących na tym terenie jesionów.

Dzisiaj współcześnie Porajów jako jedyna wieś w Polsce ma dwa przejścia graniczne w Hradku i Zittau( Eirchgraben). Leży w Euroregionie Nysa u styku trzech państw Niemiec, Polski i Czech. W Zespole Szkół Podstawowych i Gimnazjalnych im. J. Sobieskiego ma swoja siedzibę Międzynarodowy Parlament Młodzieżowy, który koordynuje szeroko rozwinięte wspólne działania i przedsięwzięcia dzieci, nauczycieli i przedstawicieli władz Polski, Czech i Niemiec.